Belasting over de toegevoegde waarde

Tijd voor échte toegevoegde waarde

Onze regering zit vandaag (nog steeds) samen om te beslissen waar ze de komende jaren 10 miljard euro wil besparen. In die gesprekken ligt, naar mijn weten, ook de verhoging van de BTW op tafel.

Dat nieuws zet mij aan het denken — niet met tegenzin, maar met nieuwsgierigheid..

Ik beken: ik heb als ondernemer altijd graag belastingen betaald.

Niet omdat ik daar vrolijk van word op het einde van de maand, maar omdat ik geloof dat belastingen een vorm van wederkerigheid zijn.

Je betaalt mee aan een samenleving waar ook jouw mensen veilig, gezond en opgeleid in kunnen werken.

En toegegeven — boekhouden is nooit mijn sterkste vak geweest. Dus liever één heldere boekhouding dan de gymnastiek van een witte én een zwarte kassa.

 

Sinds de invoering van de witte kassa in 2012 hebben we bij Balls & Glory de keuze gemaakt om gewoon te doen wat juist is: wit werken, bijdragen, en belastingen betalen.

Daar hoort ook de belasting over de toegevoegde waarde bij — de BTW.

En net die toegevoegde waarde lijkt in het publieke debat soms vergeten te worden.

 

Een verhoging? Prima. Maar dan wel met logica.

 

Nu er opnieuw gesproken wordt over een verhoging van de BTW, merk ik dat veel ondernemers zich meteen verzetten.

Ik niet. Integendeel: als dat de prijs is voor een eenvoudiger, transparanter en rechtvaardiger systeem, dan teken ik.

Want de huidige BTW-regelgeving is een kluwen van uitzonderingen.

In één restaurant werken we vandaag met minstens vier tarieven:

6 % voor afhaal, 12 % voor consumptie ter plaatse, 21 % voor wijn of bier, 0 % voor kraantjeswater — tenzij er citroen in drijft, dan is het weer 21 %.

Het is absurd.

Zelfs de controleurs raken er niet meer aan uit.

Mijn pleidooi is dus niet tegen een verhoging, maar voor uniformisering.

Een enkel tarief — bijvoorbeeld 9 % — zou alles en iedereen helpen: de ondernemer, de boekhouder, de controleur én de consument.

En als de overheid daardoor iets meer ophaalt, zolang dat gepaard gaat met duidelijkheid en efficiëntie, dan noem ik dat vooruitgang.

De vergeten betekenis van toegevoegde waarde

 

BTW staat voor belasting over de toegevoegde waarde.

Maar waar ís die waarde nog, vandaag?

In de voedingssector hebben we het vaak over functionele versus hedonistische consumptie.

Een broodje met kaas krijgt 6 %, champagne aan tafel 21 %.

Een pot yoghurt in de supermarkt is “noodzakelijk”, een dessert in een restaurant “luxe”.

 

Maar is dat onderscheid nog van deze tijd?

De grenzen tussen voeding, beleving, gezondheid en cultuur zijn vervaagd.

Een maaltijd buiten de deur is geen decadentie; het is deel van ons sociaal weefsel.

Een chef die lokaal kookt, voedselverspilling tegengaat en mensen rond de tafel brengt, creëert échte toegevoegde waarde — maatschappelijk én economisch.

Waarom zou dat zwaarder belast worden dan een industriële maaltijd zonder verhaal?

 

Als samenleving zouden we opnieuw moeten durven investeren in waardecreatie.

Niet enkel de financiële, maar ook de sociale en culturele.

Want zonder toegevoegde waarde is er ook geen belasting om te heffen.

 

Van complex naar coherent

 

De huidige wetgeving nodigt uit tot interpretatie. Wijzelf voeren vandaag bijvoorbeeld zeer demotiverende discussies met de fiscus over het BTW-tarief op festivals.

Is een foodtruck op een weide met muziek “mobiele verkoop met podiumkunsten”?

Dan is het 6 %.

Is er geen podium? Dan wordt het plots 12 %

Dat soort regels maakt ondernemen onzeker en stimuleert de grijze zones die we net wilden bannen. Maar is ook gewoon pertinent oneerlijk.

Een helder, uniform systeem zou de controle eenvoudiger maken, het speelveld eerlijker en de administratie lichter.

Laat de overheid dan ook haar kant van de deal nakomen: een efficiënte administratie, duidelijke communicatie en een eerlijke handhaving.

 

Meer waarde, minder ruis

 

Belastingen zijn niet de vijand.

Onzekerheid en complexiteit zijn dat wel.

.Want als we allemaal werken aan échte toegevoegde waarde, dan wordt de belasting daarover vanzelf iets om trots op te zijn.

 

BTW mag dan staan voor “belasting over de toegevoegde waarde” — ik lees het liever als: “Bijdragen Tot Welvaart”.

 

Met culinaire groet,

Wim Ballieu

Chef-ondernemer, Balls & Glory