De anderhalve meter-economie

De tijd tikt.

Ondertussen staat er een volle maand op de quarantaine-teller. Met een "nie goan bestoat nie"-mentaliteit binnen Balls & Glory is de vechtlust nooit veraf.

Zoom, dropbox & boekhouding in de cloud hebben altijd al een plaatsje gehad in onze bedrijfsvoering. Want met 7 winkels waarvan 6 met een zelfstandige franchisehouders is het altijd al een taak geweest om die eilandjes met elkaar te verbinden.

Nét die zelfstandige uitbaters hebben er ook voor gekozen & dus voor gezorgd dat onze stores in Gent, Brussel, Antwerpen & Leuven op volle toeren zijn blijven draaien door middel van take-out & delivery. 

Al is die -op volle toeren- met een korreltje zout te nemen. We zijn minimum 75% van onze omzet kwijt. Elkeen van ons team is genoodzaakt het statuut werkloos wegens overmacht te dragen. - behalve die enkelingen die het schip drijvende houden -

De marges op delivery zijn een stuk minder dan een klassiek restaurant, maar we hebben het geluk dat we er reeds gepokt & gemazeld   (& ge-corona-ed) zijn: we hebben leuke partnerships met delivery-partners, onze verpakking staat op punt, het product leent zich & we hebben al een bestaande fan-base.

Onze foodtruck die zich andere jaren warm-rijdt voor een vibrerende festival-zomer dreigt vast te roesten.

De huur loopt verder, op toplocaties zoals ons restaurant in Brussel loopt dit op tot meervouden van de hinderpremie/maand, en het is onduidelijk of overmacht deze huur kan opschorten of op z'n minst een vergelijk mogelijk zal zijn met pandeigenaars. Ik hoop oprecht dat hiervoor een juridisch kader komt.

We zijn dankbaar, -economische werkloosheid in het bijzonder- is een belangrijke doek tegen het spreekwoordelijke bloeden. Samen met de hinderpremie, overbruggingsrecht & alle andere maatregelen geven ze de sector niet alleen financiële steun maar voelen we ons ook niet in de kou gezet.

Fantastische initiatieven ontstaan tijdens crisistijd: 4 weken lang al bezorgen we iedere vrijdag ballekes & stoemp aan dienstverleners via onze donatie actie (www.ballsnglory.be/donation), foodbag zal volgende week duizenden van onze ballekes in hun maaltijdboxen bezorgen, de Aalsterse jongens van boozebazar zullen volgende vrijdag plaatjes draaien & cocktails shaken terwijl ze facebooklive gaan vanuit B&G Gent & ook mijn eigen thuiskeuken in Brussel is stilaan een halve studio geworden om er iedere woensdag via streaming te koken, mensen zijn creatief & we zien mooie dingen passeren.

De innovatie staat niet stil: eindelijk hebben we weer eens tijd om nieuwe vegetarische recepten te testen, we volgen online cursussen voor google-ads & procedures "uit ons hoofd" worden neergepend. We maken online video's om onze medewerkers hoogstaande hospitality in het bloed te pompen....

Maar nét daar knelt het schoentje.... wanneer gaan we terug hospitality kunnen aanbieden?

Balls & Glory draait om 3 belangrijke zaken:

in de eerste plaats BALLS & GLORY = convenience, het gemak om snel Belgische slow-food op uw bord te toveren.

alles draait er om de BALLS = de beste ballen van de wereld, & in het verlengde daarvan de  beste stoemp.

Ik zie het trouwens met héél véél plezier gebeuren dat vele restaurants & cateraars zich nu ontplooien tot maaltijd-bereiders & bezorgers. Een kant-en-klare maaltijd was nog nooit zo lekker & gezond, en dat is een goeie tendens, een mind-shift die dringend nodig was. Maar ook een periode die aan het licht brengt dat gezond eten onder 10 euro/portie nooit, én lekker, én eerlijk én gezond kan zijn. 

Leuk om te zien dat ook de klant, de consument zicht niet langer focust over het al dan niet  stoeme plastic zakske.

Maar nadenkt over waar het écht om draait & in zijn eigen buidel, zakske tast om bvb. 15 euro over te hebben voor lekkere Belgische Asperges die bereid zijn door iemand met verstand van zaken. (bij bvb. zeghetmetasperges.nl)

soit,

Nét die 2 zaken (convenience & product)  zorgen ervoor dat we ook omni-channel kunnen overleven, het heeft zijn plaats in de - & nu komt het woord- anderhalve meter economie.

Maar dan heb je de GLORY, die hospitality & experience,  whatever  hoe je het wil benoemen, de vibe, dé gastvrijheid, die lange tafel die mensen verbind met de muziek die nét wat te luid staat, daar zijn we goed in, dat is ons metier,...

Ik mis het!

En met mij, mijn collega's, mijn team.

Als jongere al stond ik graag achter de toonbank van de slagerij: mensen bedienen, flauwe moppekes maken, advies geven,... winkeltje spelen dus.

Aanstaande woensdag krijgen we de spelregels die de overheid ons oplegt voor de komende weken, een  verlenging van de lock-down kondigt zich aan, dat is geen nieuws & dus geen verrassing, daar hebben we ons ook goed-schiks-kwaad-schiks op voorzien.

Maar dan? Hoe ziet het post-corona-tijdperk eruit? Gisteren keek ik het laatste seizoen La casa del papel op netflix, Arturo Roman quote er: ik heb liever rechtstaand te sterven, dan geknield te leven. 

De hospitality-sector kan NIET overleven in een anderhalve-meter- economie! Los van het economische aspect - een restaurant op halve bezetting is niet rendabel - zijn het die persoonlijke connecties die er om doen.

Laat ons samen bekijken hoe we de food & hospitality-sector kunnen samen houden, want ze horen samen, een cafe zonder bier, dat hoort niet,... maar het bier zonder cafe.... is ook maar flauwe tap.

 

@wimballieu